Chociaż nasze doświadczenie dało nam rozsądną pewność, potrzebowaliśmy wyzwalacza, aby uzasadnić znaczne inwestycje finansowe w nowe oprzyrządowanie, materiały i koncepcje projektowe dla całej nowej gamy pięciu modeli gramofonów; Główną filozofią rozwoju, którą zawsze kierowała się Rega, było „zmieniać tylko jedną rzecz na raz”. Jednak dobrze zaprojektowany gramofon to dobra równowaga kompromisów, a ulepszenie jednej części może często wymagać innych ulepszeń, aby uzasadnić zmianę. Ponadto Rega zawsze obsesyjnie rozważała wartość dla użytkownika końcowego i szczyci się wydajnym, dobrze zarządzanym i oszczędnym podejściem.

Decyzja o zbudowaniu gramofonu „testowego”, który zawierałby całe nasze doświadczenie, teorie, technologię badawczą i filozofię, bez względu na koszty, wymagała ogromnej emocjonalnej, finansowej i praktycznej zmiany. Czas był szczęśliwy. Wielka Brytania znajdowała się w małym załamaniu produkcji i zwykle zapracowane firmy zajmujące się zaawansowanymi technologiami chętnie poświęciły trochę czasu na badania. W szczególności firma zajmująca się inżynierią ceramiczną wyprodukowała „niemożliwą” jednoczęściową tuleję łożyska głównego z tlenku aluminium.

Stanowisko testowe otrzymało nazwę „Naiad” od prawie nieznanego i wymagającego utworu fortepianowego, który w zależności od tego, jak został zagrany, może brzmieć nudno i elegancko lub jak sen i ulotność. Wyniki były tak zaskakujące, że Rega miała ostatni impuls pewności, by wykorzystać nasze pomysły na gramofony do opracowania nowej serii pięciu modeli.

Ramię RB Titanium.

Jak na ironię, pierwszą inwestycją było oprzyrządowanie do talerza z żywicy fenolowej dla nowego RP1. Naiad nigdzie nie używał żywicy fenolowej, ale jego niesamowita jakość dźwięku dowiodła słuszności naszych pomysłów i dała nam pewność, że zainwestujemy komercyjnie i finansowo w nasze unikalne konstrukcje gramofonów. Z drugiej strony w modelach RP8 i RP10 zastosowano unikalną kombinację pianki i laminatu na cokole, która została bezpośrednio wyprowadzona z nieznośnie drogiego Naiad. Chociaż wciąż był drogi i trudny do wykonania, był dla niektórych przystępny cenowo i wart każdego grosza pod względem wydajności. Naiad pokazał nam również, że ramię RB1000, mimo doskonałej konstrukcji, było zbyt duże pod względem masy całkowitej (cokół RP10 ważył tylko jedną siódmą masy cokołu P9). W związku z tym ramię wymagało również znacznej redukcji masy, aby uniknąć gwałtownej zmiany masy na styku cokołu/ramienia. Sukces Naiad zachęcił nas również do ponownego zbadania niesamowitego zasilania P9 i zastosowania bardziej nowoczesnych technik do syntezy częstotliwości zasilania sieciowego, co było ulepszeniem, które było odpowiednie dla RP6, RP8 i RP10, a ostatnio Planar 6 Planar 8 i Planar 10.